Yatagın soguk tarafı

Ne zaman unutulduk, ne zaman geçmiş zaman, ne zaman hatırladın adımı ben sormadan. Unutulur elbet her şehir ve her insan, aldığımız hiçbir nefes bile içimizde kalmıyor inan. Bu kadar fazla uzaklaşmış olamaz yıllar, bir dokun sende anlarsın içimdeki kül hala sıcak. Ama çok geç artık bundan sonra bırakın ne olursam olayım. Aklım fikrim darmadağın, yakıyor elimi ne zaman uzatsam yatağın soğuk tarafı. Hiç kimseye bir sözüm yok, sana yok bana yok hiç kimse yok. Yakıyor elimi ne zaman uzatsam yatağın soğuk tarafı. Bir camın buğusuna, arasına kalp koymadan yazılmış baş harfler gibiyiz.
Öyle yalnız öyle sıradan..