Bitti

Sadece ruhsal bir zedelenme diyelim, geçer ya.. Biraz yeni rakı biraz sargı bezi..

Nasıl biliyor musun: Dağa tırmanıyorum ama öyle boş değil hani tırmanma ayakkabılarımdan kaskıma kadar ipim, makaram, kukaram tam tekmil eksiksiz. Bakıyorum önce gözümde bir tartıyorum yıllar alır burayı tırmanmak diyorum kendi kendime ama kararlıyım da; tırmanacağım, yapacağım dediysem yapacağım. Bir metre, on metre, otuz, elli, yüz.. Bakıyorum bir kolay bir kolay sanki düz yolda yürüyorum. Sonra bir bakıyorum neyi tutsam elimde kalıyor, ayağımı bastığım her adım bir kayayı çıkarıyor atıyor uçurumdan aşağıya. Bir şey kalmıyor geriye koca dağdan tutunacak. Düşeceğim diye de korkmuyorum ya, aşağıdan baktığımda Everest gibi görünen bu koca, bu güçlü dağa ne oldu? Hani atom bombası gelse “hadi len” der geçer sanırsın öyle bir dağ tırmandığım ama bir bakıyorum eften püften rüzgârlar yıkıp geçiyor. Kocaman dağ dediğim saniyeler içinde kum yığınına dönüşüyor. Sonra otur başında yas tut çünkü bir bakıyorsun başka dağ tepe tümsek hiçbir şey yok. Her yer ova yayla “ne yapacağım ben?” diyorsun çünkü en sevdiğim şeydi tırmanmak.. Ne yapayım bi rüyadanda böyle uyandım

Pür dioki oda bitti.